Γνώριμες μέρες του Σταυρού
"Σήμερον κρεμάται επί ξύλου..."
Πίσω - μπροστά στο κοσμολόγιο
τα άστρα εσφαλμένα ποτέ δεν προσμετρούν
Το Γολγοθά ντύνεται η φύση, το χαμό κάθε φορά
Σφαγεία κοκκινίζουν μές τα μάτια του αμνού
Μίσχοι ανθών χύνουνε θάνατο
Η λιτανεία των κεριών μοιάζει με ήττα πάνω από το Σώμα το άφαντο
Ολάκερη η μοναξιά των ουρανών μαζί Του.-
1 σχόλιο:
Με εκπλήσσει παντα η εμμονή επίτευξης της Αναστασης.... Κανείς μυημένος στις Σταυρωσεις δεν παραιτηθηκε της Αναστασης....
Εκει κρύβεται η Ιθακη του εισιτηρίου που λεγεται Γολγοθας.... κοβεις στο ταμείο και πληρωνεις το αντιτιμο με αίμα, ιδρωτα, χαμενα Όνειρα και με πτωση!....
Η καρδια όμως ξέρει... ότι πίσω από την αναπηρη Φύση που κατρακυλάει στο βούρκο, πάντα κρύβεται το αγγελικο χαδι που μοιραζει χαμογελα ευτυχίας μέσα από τη φωταψία μιας Αναστασης, που παντα αργει να έρθει κι όταν έρχεται δε μένει για πολυ.... κι αυτο την κανει πολύτιμη....
Καλη Ανασταση μέσα στα πιο σκουρα και στα πιο βαθια Νερα σου...
Δημοσίευση σχολίου