i've come in despairέτσι που κατρακυλάει στη λεωφόρο
η βροχή που απ΄τα πρόσωπα κρεμάστηκε πρώτα
μ'ένα κρύο χέρι έρχεται όλο το βράδυ
κρατάει το χέρι μου που γυροφέρνει τη θέση που χάσκει πάνω στο σώμα
Κυριακή 14 Μαρτίου 2010
κόμιστρα
i've come in despairέτσι που κατρακυλάει στη λεωφόρο
η βροχή που απ΄τα πρόσωπα κρεμάστηκε πρώτα
μ'ένα κρύο χέρι έρχεται όλο το βράδυ
κρατάει το χέρι μου που γυροφέρνει τη θέση που χάσκει πάνω στο σώμα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Ας γίνει το χέρι προέκταση της ανάγκης για επαφή... ας απλώσει το σεντόνι λευκό κάτω από το ανθισμένο κορμί και όλα θα βρουν τη θεση τους πάνω στον καμβά της σκέψης...
Μέσα σε σκούρα βαθιά νερά βουτάω το πινέλο μου και ζωγραφίζω... πάνω στα δικά σου χρωματα....
Την καλημέρα μου, παντα πολύχρωμη..
εκείνος ο γκρεμός έσβησε
έγινε ωκεανός και κυλάει πάλι στο θώρακα.- σ'ευχαριστώ για όλα Κάκια. να είσαι πολύ καλά
Δημοσίευση σχολίου