Παραλήπτης: ο νοών..
Εχω αντιληφθεί τη σημασία της σιωπής
Εγώ αρέσκομαι στη σιωπή - τη δύναμή μου ξοδεύω σε αμετροέπεια
Εσύ αρέσκεσαι στην αλήθεια - ποτέ δεν την υπηρέτησες όσο θα ήθελες
Μιας κι έριξες τον αξιωματικό σου στο βυθό να μαζέψει αγκαθωτά κοράλια του πόνου,
για να διερευνήσεις τις δυνατότητές του,
θα σου δοθεί η εκπληκτική ευκαιρία να μονομαχήσεις για τις 8 αρετές εντός ολίγων ημερών με το δράκο μου - Προετοιμάσου
Ο νικητής θα ανανήψει τον αξιωματικό με την ανάσα του.-
1 σχόλιο:
Στο αφιερώνω... όταν κι εγω νοστάλγησα τις σιωπές....
Μίλησέ μου με λογικές προτάσεις. Έτσι σε καταλαβαίνω καλύτερα, γιατί μέσα στη λογική αυτή όλα είναι απολύτως προβλέψιμα. Ξέρω πως ή θα λες αλήθεια ή θα λες ψέματα. Δεν υπάρχει κάτι ενδιάμεσο, ούτε κάτι πέρα απ’ την αλήθεια και πέρα απ’ το ψέμα.
Μα, αυτό το προβλέψιμο με εγκλωβίζει. Αναθεωρώ.
Θέλω μία υπέρβαση της δυαδικής σκέψης. Θέλω ν’ αγγίξω τα όρια της Μη-αλήθειας και ταυτόχρονα του Μη-ψέματος. Να βυθιστώ σε μία άλογη σκέψη, που να υφίσταται έξω από τα πρότυπα «άσπρο – μαύρο» και να εμπεριέχει ταυτόχρονα όλες τις πιθανές εκδοχές αληθινών και απατηλών προσεγγίσεων. Να μου μιλήσεις ίσως με σιωπή. Τότε η επικοινωνία μας θα ξεφύγει απ’ τα δεδομένα, που τόσο κουράζουν με την προβλεψιμότητά τους, την μικρότητα των ίδιων πανομοιότυπων διατυπώσεων, τη ρηχή περιγραφή απύθμενων συναισθημάτων μειώνοντας το τόσο βάθος της καρδιάς!
Πάρε χρώματα: Μαύρο απ’ τα μάτια μου, διάφανο απ’ την επιθυμία των χειλιών μου για επικοινωνία, κόκκινο απ’ την καρδιά μου, ροζ απ’ την ανοιχτή παλάμη μου. Σου συλλαβίζω με χρώματα την πρώτη πρόταση έξω από τη δυαδικότητα. Έξω από το ΟΧΙ και το ΝΑΙ. Έξω από την αλήθεια και το ψέμα.
Μία ιστορία αυτονόητων επαναλήψεων μετατρέπεται σε κωδικοποιημένο μήνυμα. Το επιδιωκόμενο είναι να βρεις το κλειδί που σπάει τον Κώδικα. Κάποια στιγμή είχα αφήσει πάνω στο γραφείο σου ένα σημείωμα με μία μόνο λέξη. Αυτή είναι το κλειδί. Μία λέξη που αναιρεί όλες τις άλλες. Μία λέξη ανείπωτη, διαχρονική, πολυδιάστατη, χωρίς ήχο, που περιστοιχίζεται από σιωπές. Μία λέξη που παρείσδυσε στον απαγορευμένο χώρο των μη-ειπωμένων εξιστορήσεων.
Ξεδίπλωσε το χαρτί. Είναι λευκό; Έτσι έπρεπε να είναι! Η λέξη είναι η ακολουθία συλλαβών από τη διάφανη χροιά του βλέμματος την ώρα που σαγηνεύεται από τη διαπίστωση ότι το μεγαλείο της ζωής δεν εγκλωβίζεται μέσα σε λέξεις.
Μίλα μου λοιπόν με σιωπές.
Θέλω τη φαντασία σου αυτούσια και ολοκληρωτικά δοσμένη στο απροσδιόριστο και αχανές, που δεν περιορίζεται από το πεπερασμένο μιας επιτρεπόμενης σκέψης.
Δημοσίευση σχολίου