άυλο το βράδυ, άλλο ένα,που η φωνή σου γραπώνεται απ'την πλάτη μου πουλί,
απλώνει και τυλιγει τα φτερα της,
ρουφάει από τα μύχια τώρα που το ταβάνι ετοιμάζεται να κατακρημνιστεί
με όλη του κόσμου τη συνωμοσία,
τόση αλήθεια όσο αυτή που φανερώνεται μετά από χρόνια,
ο βράχος που κατρώγεται από τα κύματα
τόσο πιο κοφτερό πρέπει να βαστώ το μαχαίρι,
να πιείς από μέσα τα δικά μου,
προτού φαγωθώ
και να με φυγαδέψεις.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου