Ο ράφτης κόβει ράβει το καινούργιο σου κουστούμι
Λιωσμένος στέκεις στην ουρά να το ντυθείς και να σωθείς.
Φτιαγμένο από άνοιξη είναι τ'όνειρο
Ελπίδα απατηλή, στο μάγουλο άγουρο το χάδι
Κι όσο ο άνεμος φυσά στην παρειά,
κι οι παπαρούνες γέρνουν το κεφάλι
Εγώ σκυφτός από του έρωτα το φως
κοιτώ το ίχνος του στο στήθος και ριγώ
Ψέματα ήταν και με δρασκελά
Στα δέντρα ανέβηκε, γελά, ρίχνει το σώμα στο κενό
Βλογιοκομμένη αγάπη μου άλλο δε χρωστώ.-
"These violent delights have violent ends
And in their triumph die, like fire and powder,
Which, as they kiss, consume."
2 σχόλια:
Το σενάριο {γ}Ράφτηκε από τον Έρωτα...
πριν
τώρα
πάντα....
Σε κάθε σκηνή:
το Λουλούδι ματώνει
το χώμα ποτίζεται
το έδαφος καλλιεργείται
το υπέδαφος Υποφέρει
το βάρος του αναστεναγμού φυτεύτηκε
και η Αγωνία της Καταστροφής ή του Θριάμβου
καρπός στις χούφτες
όπου κάποτε άφηνα τα ...φιλιά μου..........
Τόσος καιρός
κι όμως
σαν να μην περασε μια μέρα....
Φιλί............. κύμα στα βαθιά σκούρα νερά σου.......
Κοιτάζω πίσω, κοιτώ μπρος... πόσα τα ψέμματα, πόση η αγάπη. Όσες φορές το στήθος να κοιτάξω πάντα ο έρωτας με ξεπερνά, τρυπά με δύναμη, περνά και μένω ξέφωτο φτωχό στο έλεος των καιρών.. Σ'ευχαριστώ και ανταποδίδω Κάκια.
Δημοσίευση σχολίου