Τι έκανα...

Κάτω στην άκρη του γιαλού,
πώς μαστιγώνει στάχυα ο νους,
ριπές ο άνεμος πώς κατεβάζει,
πώς σφίγγεται, μέγγενη σιδερένια η καρδιά,
ο ουρανός ζυγίζεται στο μέτωπό μου
κι ο ποταμός κανείς πίσω του δεν κοιτάζει
Σκάβει αυλάκια της σκουριάς στο μάγουλό μου ο χρόνος
Αφορεσμένος, λιμοκτονώ, ζηλεύοντας αυτούς
που τώρα βρίσκονται όπως εχθές εγώ,
στην αγκαλιά του ποταμού, στο διαφανές του χρόνου...