Οι τοίχοι βουίζουν ένα σίγμα υπόκωφο
η πλάτη κρατιέται αδύναμα σε μία χορδή
το άλφα σβησμένο στην εκπνοή
το σώμα εξέπνευσα αλήθεια
Τι έχω τώρα που ο άπειρος χρόνος απλώνει χαλί
στην ακτή που χύνονται οι στιγμές
εγώ εδώ να περιμένω αδειάζοντας.-
Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Χρόνια πολλά,
υγεία και αγάπη
να έχεις.
Σ'ευχαριστώ πολύ Νικόλα. κι εσύ επίσης όπως τα ονειρεύεσαι όπου κι αν είσαι..
Δημοσίευση σχολίου