H A U R U

έρεβος

Σώσε το πρόσωπό μου..
Έρχεται ψάρι ηλεκτρικό που με χτυπά,
θανάτου ψάρι που γλιστρά
Κάτω από τα υγρά σκεπάσματά μου
η νύχτα πάντα να καραδοκεί
αφού δεν παραγράφει την παλιά μου οφειλή
Και το παιδί διαρκώς λαβώνεται
Σώζεται μοναχός της μάχης ο έρωτας μου...

knight

- Καταραμένη ελπίδα μου, είναι γελοίο να τσακίζεσαι από το ξίφος που κραδαίνεις. Βουνό υψώθηκαν οι αλήθειες κι οι συγκυρίες κύματα τρανά, Δεν τον γλιτώνω το χαμό..
- Προτού να γκρεμοτσακιστείς στα όρη να μάθεις να πηαίνεις, Προτού σε καταπιεί η θάλασσα να τη δαμάζεις
…………………………………………………………………………………………
Χαίρομαι που παλεύω την αρρώστια μου.

καλοκαιρι

Το στόμα μπούκωσε με καλοκαίρι, κλείδωσε. Στις καλαμιές χάνεται η δροσιά και σφάζεται η ανάσα, πύρινος ήλιος σαν καρφώνεται λάμπει η στροφή του δρόμου από φωτιές. Ο χρόνος, πέτρινος σφετεριστής του κόσμου μου, με ευλογεί με στίγματα ανεξίτηλα, πάνω στο κόκκινο της δύσης να ακολουθώ ένα ανθισμένο πόθο και μιας άγονης γραμμής ελπίδα.-

το μήλο

...Έπειτα Εκείνος τους άφησε με τα δώρα τους, τα απάτητα, τα απύθμενα, τ' αλλόμορφα έμβια και το καθρέφτισμα Του, στο φόβο τους, στην τύχη τους, να κουλουριάζονται ο ένας γύρω από τον άλλο. Τα ευχολόγια αποτραβήχτηκαν σε δισκοπότηρο που ξεδιψάζει μετά δακρύων κατάθεσης. Τα λογια που πρωτύτερα μοιράστηκαν αλλήλων, διαμελίστηκαν και σκόρπισαν στα πέρατα της υφηλίου από τον άνεμο.
Κι εκείνοι γέμισαν ντροπή, ενοχές, απολλύοντας της ψυχής των των αμολύντων ενδυμάτων, όμως ακολούθως καρποφόρησαν γενεές αμέτρητες, οικοδομώντας και αγωνιώντας της επιστροφής.
Κι από τους απογόνους, παταγωδώς αποτυγχάνοντες και διαπαντώς σημαδεμένοι όσοι φτωχοί τω πνεύματι πασχίζουν να έσονται μονάρχες και μονήρεις μα εγώ που αποζητώ μοναδικά την αγκαλιά σου, όταν μαζί σου ενώνομαι γεύομαι βασιλεία των πρωτοπλάστων...

μνήμη

γιατί προορίστηκα να έρθω δεν ξέρω,
όμως αυτό εκπληρώνεται και με εκπληρώνει...