Τόσο καθαρά που κυλάει ο χρόνοςκλάσματα δέλτα νιοστά
ο φόβος αφανίζεται όταν στο ίδιο σημείο κοιτάζεις,
τα μάτια όλα στραμμένα στο στόχο της μέρας
Της στιγμής το ολέθριο πλάτωμα
οι ανάσες μπερδεύονται χωρίς πανικό
Το μάγουλο σου κρατούσα, στο χάδι,
στην άκρη από τα χείλη κυλά το πρώτο σου δάκρυ
Ανεπακόλουθη μνήμη,
ο άνεμος με πέταξε τώρα εδώ
να μη μπορώ μακριά σου.
Ταξίδεψα στον κόσμο δίχως μάτια,
τυχοδιώκτης, δίχως πόδια, μόνο τέσσερα χέρια ζευγάρια.
Ο έρωτας. Τι τέρας καταπληκτικό..
Δυό θώρακες παλεύουν την ανατολή
και κάθε δύση νικιέται από αδειανά στομάχια...
3 σχόλια:
Ο χρόνος μου έκλεψε τα μάτια, τα χέρια και εμένα τον παιδικό. Πές μου πως να σε αγαπήσω τώρα που δεν έχω τίποτε; Πώς να με αγαπήσεις κι εσύ;
Σου αφήνω Ευχες παιδικές που ζητούν τα Παντα.....
κι ένα μαγικό ραβδάκι, που παραμυθένια εξοπλίζει με Τόλμη την Καρδιά να διεκδικήσει οσα νιωθει ότι δικαιούται....
δλδ ΟΛΑ....
Εκατομμύρια φιλιά Γιορτινά....
Καλή και Μαγική Νέα Χρονιά....
Όσο κι αν τρεχει ο Χρονος...
οσο ακατάπαυστα κι αν κυλά
ενα παιδί μπορεί να τον προφτάσει...
και να τον προκαλέσει σε Αγωνες ευτυχίας!....
Φόβε, σ'αγάπησα πολύ από την πρώτη μας στιγμή τόσο που σε κατάπια κι από την πρώτη την στιγμή σ'αφάνισα μέχρι να σε γεννήσω πάλι...
Reflections- Κάτια, ας είναι η καρδιά να θυμηθεί πως είναι το παιδί, προτού την στραγγαλίσει η φθορά του κόσμου...
Καλή χρονιά σας εύχομαι με όση αγάπη έχετε ανάγκη για τροφή.
Δημοσίευση σχολίου