το καραβάκι σχίζει την αυγή τα σιωπηλά νεράκάθε μια μέρα τρίζει και βοά στα πέλαγα ως πέρα
Ηχώ λευκή που απλώνεται, στα μάτια θάμπος,
λεπτός ατμός στο μονοπάτι του ήλιου
Αδειάζω μέσα στο νερό το πιο βαρύ του σώματος,
κατρακυλά το πιο αχρηστευμένο,
μέχρι εκεί που έδιωξε ο ουρανός αποβραδύς
όσα κουράστηκε να'χει μαζί του αστέρια
κι έγινε ο βυθός ένας ουράνιος θόλος υγρός.-
7 σχόλια:
Στη θάλασσά σας ψαρεύει κανείς πολύτιμα....Καλό καλοκαιρι εύχομαι
Delilah
Για ότι είναι η ψαριά, μετρούν τα μάτια του ψαρά κι η 'χορτασμένη' κοιλιά του...
Σ'ευχαριστώ. Καλά να περνάς κι εσύ
Μπέρδεψέ με το μέσα μου να γίνει έξω. Ίσως βρω αυτό που ψάχνω όταν ο βυθός μου γίνει ουρανός!
Το πιο βαρύ από το σώμα μου...
οι σκεψεις μου
Τις άδειασα όλες..
σηκώθηκε κύμα νευρικής φλέβας στο νερό που βράζει από τις υψηλες θερμοκρασίες του σωματος...
Καθε σκέψη κι ένα καλοκαιρι...
πόσα ανεμολόγια να πιω?..
πόσες ανασες να δόσω στο καραβακι για να με παει στα περατα της Ψυχης...
μαζι σου???
κατά πού πεφτει ο νότος σου?..
σε λίγο αποδημούν οι αναγκες μου..
ερχομαι....
Φόβε,
στους αγώνες που κάναμε κάποτε είτε σε προσπερνούσα ή σου ξέφευγα κόβοντας δρόμο. Τώρα που όλα έγιναν πιο δύσκολα πρέπει να βρίσκω τρόπους μαγικούς να σε μετατρέπω από θηριάκι σε αρνάκι και να σε νικάω ξανά..
Εκει στο βυθό αδειάζω τα περιττά, όμως καμιά φορά αφήνω να βουλιάξουν και τα ωφέλιμα που έχουνε αρρωστήσει. Κι αυτά μένουν στα βαθιά σαν αστεράκια με λιγοστό το φως, να γίνουν καλά ώσπου να χρειαστεί να βουτήξω για να τα βρω, να τα βάλω πάλι πίσω στις τρύπες που έχουν αφήσει..
Κάκια γυρίζεις? Δεν άδειασα μόνο, χτύπησα βρασμό κι έλοιωσα..
Χθες είδα ένα χελιδονάκι στο σύρμα μου, με φλυαρία ακατάπαυστη. Διεκπεραίωση ανταλλαγής πληθυσμών- αυτά για εμάς λένε. Εγώ όλο φεύγω
Πάρε καραβάκι κι έλα. Μια στάση ακόμα. Θα παραβγούμε στο κράτημα της αναπνοής και σε ακινησία εν βυθώ...
Δημοσίευση σχολίου