λυγμός ανδρώθηκες στα μέγα βάθη μου Ιωνά
απ΄το κεφάλι ως την ουρά
τρεις μέρες και τρεις νύχτες σκαρφαλώνεις
το κλάμα που δεν άκουσε κανείς
μα έσφιξε στα σωθικά κόμπο που έδεσες της προσευχής
έβγα λοιπόν να ζήσεις ξανά
τώρα που ο ήλιος χύνεται χρυσός
κι από τα δάκρυα με τυφλώνει
κόπασε η καταιγίδα.-
1 σχόλιο:
Να 'χω ευκαιρίες... να 'μαι Ιωνάς... να ψαρεύω στα δίχτυα της υπομονής δεύτερες και τρίτες ζωές και η Μοίρα μου γοργόνα να γλυκαίνει στα στήθη το λυγμό...
Ποια καλημέρα θα αντέξει να πνίγεται εσαεί ακόμη κι αν μετά τους πνιγμούς παραμονεύουν νέες ευκαιρίες?...
Μέσα στα Σκούρα Βαθιά Νερά ένας παλμός δημιουργεί κύματα σεισμικής αναταραχής....ακομη...
Δημοσίευση σχολίου